Antonio Gaudi, a właściwie Antoni Plàcid Guillem Gaudí i Cornet był urodzonym w Katalonii hiszpańskim architektem. Przyszedł na świat w 1852 r. niedaleko Tarragony w rodzinie wielodzietnej. Jako dziecko był chorowity i wiele czasu spędzał w samotności- mówi się, ze wtedy wykształciła się jego wyjątkowa wyobraźnia i kreatywność. Naukę zaczął w rodzinnym Reus, by po kilku latach przenieść się do Barcelony i kontynuować zdobywanie wykształcenia. Problemy finansowe, zmusiły go do pracy jako pomocnik znanych architektów, którzy przedstawili go towarzystwu i zgodnie promowali. Dzięki temu mógł podjąć pracę jako samodzielny architekt. Na początku przyjmował wszystkie zlecenia, począwszy od projektowania kiosków, bram, murów, latarni gazowych. Przełomem okazało się spotkanie Gaudiego z przedsiębiorcą Eusebim Güellem. Güell zaprzyjaźnił się z architektem, docenił jego talent i stał się niejako mecenasem, finansując wiele jego dzieł. Poniżej opiszemy 3 najsłynniejsze projekty Antonio Gaudiego, usytuowane w Barcelonie.
Sagrada Familia
Sagrada Familia, czy Świątynia Pokutna Świętej Rodziny podniesiona do rangi bazyliki mniejszej, jest secesyjnym kościołem, zdecydowanie najsłynniejszym dziełem Antonio Gaudiego. Początkowo prace zlecono innemu architektowi, ale po roku jego pracy, nadzór przejął Gaudi, zupełnie zmieniając projekty. Budowa rozpoczęła się w 1882 r., kiedy to wbudowano kamień węgielny, a w 1883 r. architektem został Gaudi. Świątynia charakteryzuje się bogatymi detalami „oblepiającymi” całą świątynię. Dlaczego użyliśmy tego słowa? Bo cały kościół wygląda jak jeden wielki żywy organizm, oblepiony właśnie niepowtarzalnymi formami- jak w naturze. Z powodu niepowtarzalności i oryginalności detali, z których każdy był osobno rzeźbiony, oraz tego, że projekty świątyni zostały zniszczone, do dziś (!) nie udało się jej ukończyć. Sagrada Familia po dziś dzień jest wielkim placem budowy.
Park Güell
Park Güell jest ogrodem miejskim usytuowanym w północno-centralnej części Barcelony. Nie przez przypadek nazwa parku brzmi tak samo, jak nazwisko przyjaciela Gaudiego, przedsiębiorcy Eusebiego Güella. On to bowiem, zachwycony angielskimi miejskimi ogrodami, zlecił przyjacielowi stworzenie „zielonego osiedla”, umiejscowionego w Barcelonie, które obecnie pełni rolę parku. W założeniu bowiem, miało być to osiedle dla bogatych mieszkańców miasta, „miasto-ogród”. Powstało na jego terenie pięć budynków, co ciekawe, w jednym z nich mieszkał sam architekt. Obecnie w tym budynku znajduje się muzeum Gaudiego. Park poprzecinany jest licznymi ścieżkami, schodami, mostkami. Całość otoczona jest charakterystycznym nieregularnym murem, który sprawia wrażenie „żywego”. Obłożony jest ceramiczną, kolorową mozaiką. Cały obiekt został wpisany na Listę światowego dziedzictwa UNESCO w 1984 r. Co ciekawe, jest to kolejny projekt, którego Gaudi nie zdążył ukończyć.
Casa Milà
Willa Casa Milà, którą zaprojektował i wykonał Antonio Gaudi, powstała na zlecenie kolejnego bogatego hiszpańskiego przedsiębiorcy Pere Mili. Gaudi chciał, aby Casa Mila była komentarzem do braku oryginalnych budynków w mieście. Nie uświadczy się w fasadzie willi linii prostych. Wydaje się, jakby fasada falowała niczym morze. Nieregularnie rozmieszczone balkony mają barierki wykonane są z kutego żelaza, przypominające dzikie zarośla. Dodatkowymi ozdobnymi detalami urozmaicającymi burzliwą fasadę Casy Mili, są kute ptaki sprawiające wrażenie startujących w niebo. Na warte uwagi zasługują również kominy, które przypominają….dym! Jak można się domyślić, to dzieło również nie zostało ukończone w 100% jednakże uważa się je za najdojrzalszą i najpełniejszą realizację Antonio Gaudiego.
Strona kojarzona jest ze słowami: hiszpański Bielsko, hiszpański Bielsko-Biała,
